خوش به حال شما که لهجه تان را بلديد. پدر و مادر بعضي ها سالها قبل از شهرشان کوچ کرده اند و بچه ها لهجه شان را فقط از يک پدر و مادر شنيده اند و بقيه حرف زدن را در شهر جديد يادگرفته اند.
حالا وقتي عيد به شهر خودمان ميرويم و ميخواهيم به اصلمان برگرديم همه فاميل به ما مي خندند و وقتي هم که در محل سکونت حرف ميزنيم بخاطر اصطلاحات محلي لو ميرويم و ما را بچه شهرستاني خطاب مي کنند.
من دوست دارم به اصلم برگردم اما براي آن هم دير شده است. شده ايم «چوب دو سر نجس».